Sunday, May 10, 2009

yagmur hic dinmiyor



Iki cumartesi aksami sanirim hemen hemen ayni duygularla, ayni sekilde yasandi farkli kitalarda da olsa..
Kulaklarda ayni melodiler, bazi ihanetlerin goz yumuldugu bir gece
oldu ;) Canli baglantilar -hicbirsey anlasilmasa da- :) herzaman iyi hissettiriyor!
Netice Goksel icin kucuk insanlik(bizim) icin buyuk bir adim, zaten muhtesem olan birseyleri ondan duymak yaza girerken pek guzel geldi...
Yanimda aglayan ses benim mi? Inamam olamaz inanmam..

2 comments:

Anonymous said...

Goksel alkislarla sahneden iner ve akabinde ayni coskulu alkislarla bis yapar. Ne soyleyelim diye orkestra ile konusurken seyircilerin arasinda alkol duvarini coktan asmis, ustune bir de sarkilarla kendinden gecmis birinin sesi duyulur: "Caresiziiiiiim". Goksel'in "ama soyledik o sarkiyi" savunmasini caresiz bakislariyla curuten gencimiz "Tamam o zaman kisacik soyleyelim" cumlesini duyunca tekrar ickiye verir kendini. Goksel kisa bir bolum yerine sarkinin tamamini soyleyip ardindan da "Senin icin soyledim bu sarkiyi" diyince gencimiz ihanetin bedelini odedigini dusunerek basladigi geceyi ayni sozleri tekrarlaya tekrarlaya bitirir:
Ne yapsam bilmem ki arkasindan gitsem mi
Sonunda ayrilik var caresizim caresiz
Bir gün gelir ask biter insafsizca terk eder
Butun bunlarin ardindan sadece gozyasi kalir

Anonymous said...

muhtesem cidden 2 gundur gunde 3 kez yemeklerden sonra :))