the perks of being a wallflower

5 sene olmus kitabı okuyalı. Teenage kitabı diye burun kıvırıp, sonra göz atarken elimden dusuremeyip bir solukta bitirmem daha dun gibi. Tabi ki kitap cok daha iyi, ha film de güzel her ne kadar bonkör olamasam da imdb abi gibi. Az verirler begenmem cok verirler begenmem, su sıra gecinemiyoruz sanki. Yine de kitaba en cok bu kadar yaklasılabilir sanırım, yazar da yönetmen de aynı olunca boyle bir sartlanma geliyor en azından, yok ama kitap daha bir sarıp sarmalıyor Charlie'yle geziyorsun oradasın ve yanlıs hatırlamıyorsam sevimsiz seyler yaptıgı zamanlar bile anlatım seklinden dolayı sempatik geliyordu kerata. Soundtrack tabi ki basarılı bu tarz filmlerde yanıltmayan türden. İki cümle icinden biri en bariz olanı digeri kisisel algıda smithscilik ;)

''We accept the love we think we deserve''

''I love the Smiths''

Yok artık Smiths nereye kadar :P